حضانت فرزندان بیش تر به رشد جسمانی کودک و قبول مسئولیت های وی بر می گردد و مسائل اخلاقی را در بر نمی گیرد. بلوغ فرزندان عامل محدودیت سنی حضانت در نظر گرفته شده است. به طور کلی شرایط حضانت فرزند پیش از طلاق زوجین بر عهده هر دوی ان‌ها می‌باشد، مگر اینکه یکی از زوجین فوت کند و یا از قبول مسئولیت سرباز زند. بر طبق قانون برای دختران ۹ سالگی و برای پسران ۱۵ سالگی به عنوان سن حضانت در نظر گرفته شده است. در این مدت هیچ کدام از والدین که حضانت فرزند به آن واگذار شده است، نمی‌توانند مسئولیت‌های خود را در قبال فرزند ترک نمایند.

شرایط حضانت بعد از طلاق
پس از طلاق زوجین از یکدیگر اولویت نگهداری از فرزندان تا سن ۷ سالگی دختر و پسر بر عهده مادر خواهد بود. پس از سن ۷ سالگی فرزندان حضانت آن‌ها به دست پدر خواهد بود.
نکته 1: در صورتی که پدر به اعتیاد دچار باشد، شرایط حضانت فرزند بعد از سن ۷ سالگی نیز به مادر واگذار خواهد شد.
نکته 2: تا زمانی که کودک در حضانت مادر می باشد پدر باید تمامی هزینه های آن ها را تقبل کند..
شرایط جدید حضانت فرزندان
بر طبق ماده ۱۱۶۹ مصوب در سال ۱۳۱۴ شمسی، محدوده سنی حضانت طفل پسر توسط مادر تا ۲ سال تعیین شده بود که در سال ۱۳۸۲تغییراتی ایجاد شد، این محدوده سنی برای فرزندان دختر و پسر به ۷ سال رسید.